Klaas van den Berg is 90 jaar geworden en viert het met een nieuwe camperbus
Zijn eerste reis in het post-coronatijdperk staat al vast: “Ik hoop in juni of juli nog een keer met de camper naar Berlijn te kunnen. Mooi langs de rivier Spree toeren. Een beetje Luxemburg meepakken. Misschien nog een stukje van Frankrijk. En natuurlijk België.” Klaas van den Berg kan niet wachten tot de grenzen weer volledig opengaan, want dan kan hij met zijn nieuwe aanwinst op pad.
Nu denk je misschien: dan is hij één van de velen. Toch is de Tukker (Haaksbergen), overal waar hij komt een bijzondere verschijning. “Een zonderling of bon vivant. Zo sta ik inmiddels wel bekend”, zegt hij zelf lachend. Inmiddels heeft Van den Berg namelijk al 90 kaarsjes uitgeblazen.Zijn levenslust is echter die van een zestiger. En dus rijdt hij nog vrolijk honderden kilometers met de camper om vervolgens met een rollator over de mini-camping te wandelen. Al is hij tegelijk ook realistisch. “Na Berlijn is het met de buitenlandse reizen waarschijnlijk wel gebeurd. Maar dan blijft er in Nederland nog genoeg over. En ik gebruik ‘m ook als auto, dus doe er ook mijn boodschappen mee. Ook heel handig als je grote platen van de bouwmarkt moet vervoeren, ha ha!”
We zeggen het misschien wat oneerbiedig, maar hoe vaak bent u voor gek versleten?
“Nou, je bent niet de eerste die er iets over zegt. Waarschijnlijk word ik geen 100, maar ik voel me nog goed, dus waarom zou ik het niet doen? Zeker toen mijn rijbewijs eind vorig jaar met vijf jaar is verlengd. Een beetje eigenwijzigheid zit er waarschijnlijk ook wel achter. De kinderen zeggen ook altijd dat ik toch wel doe wat ik wil… Weet je, we zijn ook altijd globetrotters geweest hè. Ik ga graag op vakantie, dus het bloed kruipt waar het niet gaan kan.”
Genieten van het leven!
Absoluut! Ik heb altijd veel op de weg gezeten en dan kom je wel eens in gesprek met mensen die uitkijken naar het moment dat ze stoppen met werken, want dan begint het leven. Dat heb ik altijd heel dom gevonden. Je moet maar afwachten of je het haalt. En als je het haalt, is het maar de vraag of je nog genoeg energie hebt.”
Waarom op 90-jarige leeftijd toch nog een derde camper?
“De tweede camper had een 2-persoonsbed, maar na het overlijden van mijn vrouw wilde ik graag een 1-persoonsbed en meer leefruimte. Dat bleek een dure grap te worden. Eerst slopen en dan weer herstellen. Vanuit Aart Camperinbouw deden ze toen de suggestie om de camper te verkopen en er één met een 1-persoonsbed te bouwen.”
We waren net in de garage en ik zag een Peugeot Boxer die is omgebouwd tot camperbus, terwijl Aart eigenlijk alleen de ombouw van Volkswagen doet…
Ja, normaal gesproken doen ze ook geen andere modellen meer, maar zo zeiden ze tegen me: ‘Jij bent niet de eerste de beste.’ Op 15 maart werd ik gebeld dat ie klaar was, maar dat ik ‘m een week later pas kon ophalen. Op mijn verjaardag. Ik dus met taart naar Heino en daar heeft het voltallige personeel me toegezongen.”
Ongetwijfeld een bijzonder moment en typerend voor de band met Aart Camperinbouw?
“Die goede band is er inderdaad al vanaf het moment dat ik er binnenkwam met de tweede camper. Aart heeft deze voor mij verbouwd zodat mijn vrouw in de rolstoel naast mij kon zitten. Hoe ik er terecht ben gekomen, weet ik eigenlijk niet meer, maar de naam van het bedrijf zingt wel rond in het wereldje. Als je over een goede naam beschikt, prijs je jezelf als het ware aan.
En we hebben samen ook wel wat meegemaakt. Net voordat de garantie van drie maanden was afgelopen, kreeg ik een probleem met de motor. Aart kwam er direct aan – ik stond ergens bij Wierden – en het werd prima opgelost. De motor moest er helemaal uit…. Ja, de band met de mensen van Aart Camperinbouw, het voelt als een familieband.”
U bent het levende bewijs dat alle leeftijden kunnen genieten van het camperen. Voelt u zich nooit alleen?
“Nou, je hebt overal snel contact. Zeker in Nederland. Je zet de camper neer en er staat al iemand naast je die vraagt of je zin hebt aan koffie. Dat maakt het reizen ook zo leuk.
We hopen dat u heel lang mag camperen, maar wat gebeurt er als het niet meer lukt?
“Dan gaat de camper naar één van mijn zoons. Dat hebben we samen al bepaald.”
Rudi Buitenkamp
N35 Creatief